Zowat elke gemeentelijke dienst komt in aanraking met ‘het spelen van kinderen’, Meer zelfs: Ze hebben er invloed op! En ja, in het slechtste geval een slechte invloed… Dan worden beleidsbeslissingen genomen die een beperkend effect hebben op speelkansen. Een gevaar dat in een klein hoekje schuilt. Bijvoorbeeld wanneer een volwassenenbeslissing moet worden genomen en niemand écht beseft hoe dit een negatief effect kan hebben op speelkansen. ‘Men had er niet bij stil gestaan’. Of, wat ook voorkomt. Men beseft het wel degelijk, maar het is een kwestie van afwegen… en in plaats van het ten gronde aan te pakken weet men dat er een eenvoudige aanpak is. ‘Verboden te …’ Zo worden al te vaak speelkansen teruggedrongen!
Dat zou misschien niet zo verschrikkelijk erg zijn, maar speelkansen staan nu eenmaal behoorlijk onder druk: beschikbare ruimte is beperkt, spelen moet voldoende proper en netjes, spelen wordt teruggedrongen tot de formele speelruimte, spelen op straat is gevaarlijk, kinderen mogen niet te ver van huis gaan spelen, spelen kan ‘storend’ zijn,…
Spelen is een beleidsthema dat voldoende in de watten moet worden gelegd… Lokaal beleid moet op een bewuste manier rekening houden met kinderen en jongeren.